لوله و اتصالات لوله های چدنی تحت سبک های بدون هابلس و زنگ و میخ قرار می گیرند طرح‌های هابلس متکی به جفت‌کننده‌های الاستومری هستند که به قطرهای بیرونی لوله یا اتصالات توسط گیره‌ها محکم می‌شوند.
معمولاً یک گیره نواری فولادی ضد زنگ که مواد الاستومری را فشرده می‌کند و یک مهر و موم تشکیل می‌دهد.
این طرح‌های بدون توپی یا بدون توپی گاهی اوقات به عنوان کوپلینگ لوله و اتصالات پلی اتیلن فاضلابی لاستیکی یا کوپلینگ لوله‌کشی لاستیکی نامیده می‌شوند و مخصوصاً برای انتقال از یک ماده به ماده دیگر – برای مثال از مس به چدن محبوب هستند.
اتصالات زنگوله ای، یا گاهی اوقات، هاب و میخک، امروزه عمدتاً با واشرهای الاستومری که در داخل زنگ قرار می گیرند و محل قرار دادن انتهای لوله یا اتصالات ساده هستند، به هم متصل می شوند.
سیستم های قدیمی قبل از دهه 1950 با استفاده از ترکیبی از سرب مذاب و مواد الیافی مانند بلوط درزبندی می شدند.
لوله های چدنی گاهی اوقات با فلنج های پیچ و مهره ای یا در برخی موارد اتصالات فشاری مکانیکی به هم متصل می شوند. اتصالات فلنجی که در کاربردهای زیرزمینی استفاده می‌شوند می‌توانند لوله را در معرض تنش‌های نشست قرار دهند، مگر اینکه لوله به اندازه کافی پشتیبانی شود.
در حالی که هم اتصالات لوله آهنی چکش خوار و هم اتصالات لوله چدن داکتیل موجود است، خواص مکانیکی بهبود یافته و هزینه کمتر آهن داکتیل باعث تغییر به سمت استفاده بیشتر از آن ماده می شود.
اتصالات فولادی (معروف به “لوله سیاه”) و لوله های گالوانیزه که در کارهای لوله کشی مسکونی و تجاری یافت می شود معمولاً ریخته گری می شوند و به عنوان “اتصالات آهنی چکش خوار” نامیده می شوند.
آنها می توانند گالوانیزه شوند. ، امروزه معمولاً از اینها استفاده نمی شود زیرا رزوه کاری لوله های با قطر بزرگ بیهوده دشوار در نظر گرفته می شود.
فولاد و آلیاژهای فولادی:
اتصالات لوله فولادی اغلب اکسترود می شوند یا روی یک سنبه از لوله های جوش داده شده یا بدون درز کشیده می شوند.
در اندازه‌های کوچکتر، اغلب برای مطابقت با نخ‌های انتهای لوله‌ها رزوه می‌شوند. با افزایش اندازه و فشار، آنها اغلب به دو روش جوش لبه‌ای یا جوشی جوش داده می‌شوند.
اتصالات جوش سوکت، معمولا فورج شده، محدود به قطر لوله های کوچکتر (تا NPS 4، اما معمولاً NPS 2 یا کوچکتر) هستند و در درجه بندی فشار کلاس 3000، 6000 و 9000، مطابق با جدول 40، 80، و 160 موجود هستند.
لوله اتصالات سوکت با جوش های فیله ای در جای خود جوش داده می شوند، که آنها را نسبت به اتصالات جوش لب به لب ضعیف تر می کند.
اما همچنان به اتصالات رزوه ای برای کارهای پیشرفته ترجیح داده می شود نیاز به شکاف انبساط در اتصالات مانع استفاده از آنها در برنامه های غذایی با فشار بالا می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.